14.08.2018
Celem, w jakim tworzone są polskie związki sportowe, jest organizowanie i prowadzenie współzawodnictwa. Tworzone są one przez związki sportowe i wymagają zgody wyrażonej przez ministra właściwego do spraw kultury fizycznej.[1]
Zgodnie z art. 11 u.s. wniosek o wyrażenie zgody musi zawierać następujące dokumenty:
Zgoda na utworzenie polskiego związku sportowego nie zostanie udzielona, jeżeli powyższe dokumenty nie zostaną dostarczone wraz z wnioskiem oraz w sytuacji, gdy postanowienia projektu statutu naruszają przepisy prawa, a zwłaszcza wymagania ustawowe. Wyjątkiem jest dostarczenie zaświadczenia o przynależności do międzynarodowej federacji sportowej działającej w sporcie olimpijskim lub paraolimpijskim lub innej uznanej przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski, ale tylko wtedy, gdy chodzi o sport osób niepełnosprawnych. Minister wydaje, bądź odmawia wydania zgody na utworzenie polskiego związku sportowego w drodze decyzji.[2] W art. 12a u.s. zawarto obowiązek przynależności polskiego związku sportowego do właściwej międzynarodowej federacji sportowej działającej w sporcie olimpijskim lub paraolimpijskim lub innej uznanej przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski. Zwolniony z tego obowiązku jest tylko polski związek sportowy działający w sporcie osób niepełnosprawnych.[3]
Podsumowując, aby utworzyć Polski Związek Krav Maga należałoby wykonać następujące czynności:
Znalezienie, bądź też utworzenie klubu sportowego zajmującego się nauką krav maga nie stanowiłoby większego problemu. W świetle ustawy o sporcie, jedynym ograniczeniem, jest obowiązek założenia klubu sportowego w formie osoby prawnej.[5] Wspólne porozumienie trzech klubów sportowych, w celu założenia związku sportowego, może napotkać trudności spowodowane przez ogromne rozbicie systemu na wiele niezależnych od siebie federacji. Organizacje krav maga nie są chętne do podjęcia współpracy między sobą, o czym może świadczyć fakt, iż nawet nie uznają wzajemnie swoich stopni czy uprawnień instruktorskich. Zebranie kompletu wymaganych dokumentów również może być utrudnione. Napisanie projektu statutu będzie oczywiście możliwe i nie stanowi problemu. Natomiast szczegółowy opis sportu może nie sprostać ustawowym wymaganiom. Konkretniej, trudności mogą sprawić użyte przez ustawodawcę słowa szczegółowy oraz dokładną. W systemie, w którym panuje taki brak spójności, zarówno pod względem wykonywania technik, jaki i całego funkcjonowania, nie ma możliwości dokładnego określenia warunków jego uprawniania. Każda z federacji ma swoje własne zasady. Należałoby więc w pierwszej kolejności dokonać zjednoczenia systemu, co nie jest możliwe, gdyż problem rozbicia na federacje ma charakter globalny. Reguły i system współzawodnictwa musiałby być zaakceptowany przez organizacje krav maga, a środowisko zajmujące się systemem jest bardzo podzielone w kwestii organizowania zawodów.
Wymagane zaświadczenie o przynależności do międzynarodowej federacji sportowej działającej w sporcie olimpijskim lub paraolimpijskim lub innej uznanej przez MKO jest realizacją zasady „jeden związek – jeden sport”. Odstąpienie od niej jest możliwe tylko w przypadku sportu osób niepełnosprawnych.[6] Należałoby w pierwszej kolejności utworzyć taką federację i starać się o uznanie jej przez MKO. Jak wcześniej zostało wspomniane, rozbicie krav maga jest to problem globalny, a nie krajowy, w związku z tym ujednolicenie systemu w ramach jednej federacji wydaje się czynnością niemożliwą. Zakładając nawet powodzenie w tej kwestii, to w dalszym ciągu należy się zastanowić, czy krav maga, która jest systemem samoobrony i walki wręcz może być kiedykolwiek uznana przez MKO. Faktem jest, że jednym z założeń krav maga jest walka, lecz nie jest to walka sportowa oparta na współzawodnictwie. To walka napastnika i jego ofiary, w której nie istnieją zasady fair play. To bezwzględna walka, która może zakończyć się nawet utratą życia przez jedną ze stron.
(zdjęcie ma charakter ilustracyjny)
[1] Art. 7 u.s.
[2] Art. 11u.s.
[3] Art. 12a u.s.
[4] „Art. 6. 1. Kluby sportowe, w liczbie co najmniej 3, mogą tworzyć związki sportowe.” Art. 6 u.s.
[5] Art. 3 u.s.
[6] S. Fundowicz, Prawo sportowe, Warszawa 2013, s. 81 – 82.
AUTOR
Absolwentka prawa na wydziale Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II.
13.11.2024
31.10.2024
10.09.2024
29.08.2024
27.08.2024
Portal prawosportowe.pl powstał w 2012 roku i od tego czasu dostarcza czytelnikom wiedzę z zakresu szeroko rozumianego prawa sportowego. Odbiorcami naszych treści są sportowcy amatorzy i profesjonalni, trenerzy, sędziowe, menedżerowie, agenci, działacze organizacji sportowych, sponsorzy. Jesteśmy po to, by pomagać i edukować w sporcie.
Portal od samego początku jest wspierany przez Kancelarię Prawa Sportowego i Gospodarczego DAUERMAN
Zgodnie z art. 13 ust. 1 i ust. 2 Ogólnego rozporządzenia Parlamentu i Rady Unii Europejskiej o ochronie danych osobowych z dnia 27 kwietnia 2016 r. informujemy, iż:
PrawoSportowe.pl Sp. z o.o.
ul. Powstańców Śląskich 9
53-332 Wrocław
tel. +48 693 672 258
e-mail: bok@prawosportowe.pl
Jeśli potrzebujesz pomocy prawnej w Twojej działalności sportowej, napisz do nas korzystając z poniższego formularza.
Pamiętaj – odległość nie stanowi problemu. Działamy całkowicie on-line.
Przedstaw nam swój problem, a my dokonamy wstępnej bezpłatnej analizy prawnej. Następnie przedstawimy, co możemy wspólnie w tej sprawie zrobić oraz zaproponujemy zasady współpracy. Oczywiście za wszelkie usługi otrzymasz fakturę VAT.
Polityka prywatności PrawoSportowe.pl Sp. z o.o.
