30.08.2018
W moim poprzednim blogu starałem się przybliżyć kwestię ogólnej dopuszczalności sporów do CAS pod względem rzeczowym, tzn. w związku z rodzajami sporów, w jakich Trybunał uznaje się za właściwy („sports-related dispute”). W tym wpisie chciałbym omówić jak konkretne światowe federacje sportowe regulują kwestię takich sporów oraz możliwość poddania ich pod jurysdykcję CAS. Tu należy przypomnieć, że aby przedstawiony spór został dopuszczony przez Trybunał, konieczne jest wyczerpanie drogi wewnątrzfederacyjnej, czyli uprzednie uzyskanie orzeczeń w organach jurysdykcyjnych przyporządkowanych ściśle do danego światowego związku sportowego.
Pozycja CAS zawsze jest „najwyższa” (jego orzeczenia są ostateczne), ale już nie zawsze droga do tego, by Trybunał sprawę rozpatrzył jest taka sama – zależy ona od regulacji statutowych poszczególnych federacji międzynarodowych i ich zakresu uznania właściwości Trybunału.
W tej materii najbardziej skrajne są unormowania Światowej Federacji Judo – nie posiada ona własnych organów jurysdykcyjnych, a powstałe spory trafiają od razu do Lozanny, co wyraźnie zastrzega artykuł 29.1. IJF: „Sportowy Trybunał Arbitrażowy jest jedynym organizmem upoważnionym przez IJF do rozstrzygania sporów między stronami”. Orzeczenia CAS są ostateczne i nie podlegają zaskarżeniu. Podobne postanowienia zawarte są w Statucie Międzynarodowej Federacji Hokeja na Lodzie (IIHF) czy Międzynarodowej Unii Łyżwiarskiej (ISU).
Kompetencje CAS jawią się jako jeszcze szersze w przypadku Międzynarodowej Unii Triatlonowej (ITU), która dla rozwiązania powstałych sporów przyjmuje dwa rodzaje postępowań (mediacyjnego i arbitrażowego) przeprowadzanych przez Trybunał, a także, co wydaje się rozwiązaniem unikatowym w skali światowej, upoważnia go do „udzielania odpowiedzi i ustalania wiążącej wykładni w przedmiocie sporów kontraktowych w ramach Unii” – Statut 13.9 stanowi, że każda umowa sygnowana przez Unię musi zawierać taką właśnie klauzulę.
Najczęściej jednak, CAS jest organem odwoławczym (II lub III instancji) od prawomocnych decyzji wewnętrznych organów poszczególnych federacji – i tak na przykład Statut Międzynarodowej Federacji Stylów Zapaśniczych (FILA) w art. 36 pkt c stanowi: „Spory pomiędzy FILA i członkiem federacji albo pomiędzy federacjami, które nie zostały rozwiązane na mocy decyzji sportowego arbitra FILA, Komisji Dyscyplinarnej albo Biura FILA, mogą być przekazane do rozwiązania przez CAS, z wyłączeniem jurysdykcji państwowej. Orzeczenia CAS są ostateczne”. Oznacza to, że Sportowy Trybunał Arbitrażowy jest tu bezpośrednim organem odwoławczym. Podobne rozwiązania przewiduje się np. w Międzynarodowym Stowarzyszeniu Federacji Lekkoatletycznych (IAAF).
Pewne federacje z kolei stworzyły cały wewnętrzny system sądownictwa polubownego – jako przykład posłużyć tu może Międzynarodowa Federacja Koszykówki, gdzie odwołania od decyzji organów I instancji rozpatruje Trybunał Apelacyjny FIBA (II instancja), a dopiero od jego orzeczeń przysługuje apelacja do CAS (III instancja), którego rozstrzygnięcia są już ostateczne.
Z kolei Międzynarodowa Federacja Piłki Siatkowej reguluje omawianą kwestię jeszcze inaczej, wprost zakazując prób rozstrzygania sporów w sądach czy organach nienależących do federacji. Statut FIVB stanowi: „We wszelkich sporach członkowie FIVB powinni powstrzymać się z odwoływaniem się od decyzji do jakichkolwiek instytucji cywilnych, sądowniczych czy arbitrażowych niezwiązanych z organami federacji krajowych, konfederacji albo FIVB.” i dalej: „Kluby lub zawodnicy szukający rozwiązania sporu w lokalnych sądach i trybunałach bez zgody FIVB będą podlegali sankcjom.” Przy ostatniej regulacji warto przypomnieć, że FIVB ma swoją siedzibę w Lozannie, co jak najbardziej stawia CAS w pozycji „lokalnego sądu”.
Należy przy tym pamiętać, że w zakresie kontroli orzeczeń w sprawach dopingowych, na podstawie art. 13 Kodeksu Światowej Agencji Antydopingowej (WADA), wszelkie federacje związane z ruchem olimpijskim (a zatem wskazana FIVB, jak i inne związki przewidujące podobne rozwiązania) muszą uznawać jurysdykcję CAS, jako instytucji odwoławczej.
AUTOR
Student V roku prawa na Wydziale Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego.
10.09.2024
29.08.2024
27.08.2024
06.08.2024
26.07.2024
Portal prawosportowe.pl powstał w 2012 roku i od tego czasu dostarcza czytelnikom wiedzę z zakresu szeroko rozumianego prawa sportowego. Odbiorcami naszych treści są sportowcy amatorzy i profesjonalni, trenerzy, sędziowe, menedżerowie, agenci, działacze organizacji sportowych, sponsorzy. Jesteśmy po to, by pomagać i edukować w sporcie.
Portal od samego początku jest wspierany przez Kancelarię Prawa Sportowego i Gospodarczego DAUERMAN
Zgodnie z art. 13 ust. 1 i ust. 2 Ogólnego rozporządzenia Parlamentu i Rady Unii Europejskiej o ochronie danych osobowych z dnia 27 kwietnia 2016 r. informujemy, iż:
PrawoSportowe.pl Sp. z o.o.
ul. Powstańców Śląskich 9
53-332 Wrocław
tel. +48 693 672 258
e-mail: bok@prawosportowe.pl
Jeśli potrzebujesz pomocy prawnej w Twojej działalności sportowej, napisz do nas korzystając z poniższego formularza.
Pamiętaj – odległość nie stanowi problemu. Działamy całkowicie on-line.
Przedstaw nam swój problem, a my dokonamy wstępnej bezpłatnej analizy prawnej. Następnie przedstawimy, co możemy wspólnie w tej sprawie zrobić oraz zaproponujemy zasady współpracy. Oczywiście za wszelkie usługi otrzymasz fakturę VAT.
Polityka prywatności PrawoSportowe.pl Sp. z o.o.
