22.02.2017
We wcześniejszych wpisach zwracaliśmy uwagę na okoliczność, że do stwierdzenia naruszenia przepisów antydopingowych polegających na obecności w organizmie substancji zabronionej oraz użycia przez zawodnika substancji lub metody zabronionej nie jest konieczne wykazanie zamiaru, winy, zaniedbania czy świadomego użycia przez zawodnika. Wina i jej stopień nie jest jednak bez znaczenia prawnego i może być niezwykle istotną okolicznością przy ustalaniu konsekwencji za naruszenie przepisu antydopingowego.
Rodzaje kar oraz zasady ich wymierzania zostały określone w art. 10 Polskich Przepisów Antydopingowych (PPA). Regułą jest, że za naruszenia polegające na obecności substancji zabronionej, użycia lub usiłowania użycia substancji lub metody zabronionej oraz posiadanie substancji i stosowanie metod zabronionych wymierza się karę 4 lat wykluczenia gdy: - naruszenie nie wiąże się z substancją określoną, chyba że zawodnik lub inna osoba może wykazać, że naruszenie przepisów antydopingowych nie było celowe; - naruszenie przepisów antydopingowych wiąże się z substancją określoną, a Komisja do Zwalczania Dopingu w Sporcie (KdZDwS) może wykazać, że naruszenie przepisów antydopingowych było celowe. Jeżeli zasady te nie mają zastosowania wymierza się karę 2 lat wykluczenia. Powyższe nie oznacza jednak, że w każdym przypadku po ostatecznym stwierdzeniu naruszenia wspomnianych przepisów pozostaje tylko wymierzenie 4 lub odpowiednio 2 lat kary wykluczenia. Światowy Kodeks Antydopingowy, a w ślad za nim również PPA przewidują możliwość rezygnacji i skrócenia kary wykluczenia w tym m.in. ze względu na okoliczności związane z brakiem winy lub jej stopniem. Zgodnie z art. 10.4 PPA przy całkowitym braku winy lub zaniedbania rezygnuje się z kary wykluczenia, która w przeciwnym razie zostałaby nałożona. Przepis ten w swojej redakcji jest jasny jednak stosuje się go do przypadków absolutnie wyjątkowych, a udowodnienie całkowitego braku winy jest w praktyce bardzo skomplikowane. Przyjrzyjmy się jednak dokładniej art. 10.5.1 PPA przewidującemu możliwość skrócenia kary wykluczenia ze względu na brak istotnej winy lub zaniedbania. Po pierwsze należy wskazać, że skrócenie kary wykluczenia na podstawie art. 10.5.1 PPA można orzec tylko w przypadku naruszenia przepisów antydopingowych, o których była już mowa powyżej (obecność substancji zabronionej, użycie lub usiłowanie użycia substancji lub metody zabronionej oraz posiadanie substancji i stosowanie metod zabronionych). Po drugie, do skrócenia kary może dojść tylko jeżeli naruszenie wiąże się z tzw. substancją określoną lub wykryta substancja pochodzi z zanieczyszczonego produktu. Po trzecie, z wyjątkiem, gdy zawodnik jest niepełnoletni, w przypadku każdego naruszenia na mocy Artykułu 2.1. PPA zawodnik musi także wykazać, w jaki sposób substancja zabroniona dostała się do jego organizmu. Ostatnią przesłanką dla skrócenia wykluczenia jest wspomniana okoliczność, że zawodnik lub inna osoba może wykazać brak istotnej winy lub zaniedbania. Przy spełnieniu wszystkich powyższych warunków minimalną karą jest nagana bez orzekania kary wykluczenia a maksymalną kara wynosi dwa lata wykluczenia w zależności od stopnia winy zawodnika lub innej osoby. Najbardziej enigmatyczną i w praktyce najtrudniejszą do wykazania z wymienionych powyżej przesłanek pozostaje brak istotnej winy lub zaniedbania. Z winą lub zaniedbaniem w stopniu niższym niż istotna mamy do czynienia, gdy wina lub zaniedbanie biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności oraz uwzględniając kryteria ustalenia braku winy lub zaniedbania nie była istotna w stosunku to naruszenia przepisów antydopingowych. W tym miejscy należy wskazać, że każdą sprawę należy rozpatrywać indywidualnie, a okoliczności łagodzące stopień winy nie są w żaden sposób skatalogowane. Kluczowe jest, aby w danym przypadku suma okoliczności łagodzących przeważała nad okolicznościami obciążającymi zawodnika w takim stopniu, że ostatecznie ustalony stopień winy lub zaniedbania jest niższy niż „istotny”. Tytułem przykładu okoliczności łagodzących stopień winy można wskazać m.in. brak doświadczenia w niektórych sytuacjach życiowych, niepełnoletniość, upośledzenie, dołożenie należytej staranności i przedsięwzięcie środków zapobiegawczych, które miały uchronić przed naruszeniem, wykazanie, że kontekst, w jakim doszło do użycia niektórych substancji był niezwiązany z wynikami sportowymi. Kończąc rozważania dotyczące możliwości skrócenia kary wykluczenia na podstawie art. 10.5.1 PPA skonstatować należy, że także i ten przepis w założeniu ma być stosowany do sytuacji wyjątkowych, co nie oznacza jednak, że skorzystanie z jego dobrodziejstw nie jest niespotykane zarówno w orzecznictwie Sądu Arbitrażowego ds. Sportu w Lozannie, jak i w decyzjach wydawanych KdZDwS.
25.09.2024
13.08.2024
01.03.2024
28.04.2023
25.01.2023
Portal prawosportowe.pl powstał w 2012 roku i od tego czasu dostarcza czytelnikom wiedzę z zakresu szeroko rozumianego prawa sportowego. Odbiorcami naszych treści są sportowcy amatorzy i profesjonalni, trenerzy, sędziowe, menedżerowie, agenci, działacze organizacji sportowych, sponsorzy. Jesteśmy po to, by pomagać i edukować w sporcie.
Portal od samego początku jest wspierany przez Kancelarię Prawa Sportowego i Gospodarczego DAUERMAN
Zgodnie z art. 13 ust. 1 i ust. 2 Ogólnego rozporządzenia Parlamentu i Rady Unii Europejskiej o ochronie danych osobowych z dnia 27 kwietnia 2016 r. informujemy, iż:
PrawoSportowe.pl Sp. z o.o.
ul. Powstańców Śląskich 9
53-332 Wrocław
tel. +48 693 672 258
e-mail: bok@prawosportowe.pl
Jeśli potrzebujesz pomocy prawnej w Twojej działalności sportowej, napisz do nas korzystając z poniższego formularza.
Pamiętaj – odległość nie stanowi problemu. Działamy całkowicie on-line.
Przedstaw nam swój problem, a my dokonamy wstępnej bezpłatnej analizy prawnej. Następnie przedstawimy, co możemy wspólnie w tej sprawie zrobić oraz zaproponujemy zasady współpracy. Oczywiście za wszelkie usługi otrzymasz fakturę VAT.
Polityka prywatności PrawoSportowe.pl Sp. z o.o.
