Wraz z początkiem Nowego Roku weszły w życie znowelizowane przepisy Światowego Kodeksu Antydopingowego, które zostały uchwalone w listopadzie przez Światową Agencję Antydopingową.
Przyjrzyjmy się, zatem najważniejszym zmianom:
- wymiar sankcji – jedna z najważniejszych zmian to wydłużenie kary dyskwalifikacji za pierwsze naruszenie przepisów antydopingowych z 2 do 4 lat wykluczenia. Czteroletnia dyskwalifikacja ma być nakładana na sportowców, którym udowodnione zostanie celowe przyjmowanie substancji zabronionych. W sytuacji, gdy pojawią się wątpliwości związane ze świadomym zażywaniem substancji zabronionych, wówczas możliwe będzie nałożenie kary dwuletniej dyskwalifikacji. Tego rodzaju możliwość będzie miała miejsce w sytuacji, gdy sportowiec „będzie miał istotne dowody, że nie jest niczemu winny i nie zamierzał łamać przepisów”;
- definicje – w nowelizowanych przepisach doszło zarówno do wprowadzenia nowych definicji takich jak „zawodnik klasy międzynarodowej – zawodnicy uczestniczący w sporcie na szczeblu międzynarodowym zgodnie z definicją każdej Federacji międzynarodowej, zgodnie z Międzynarodowym standardem badań i śledztw” czy „zawodnika klasy krajowej – zawodnicy, którzy nie są zawodnikami klasy międzynarodowej”; jak i zmiany używanych terminów: „sportowiec – zawodnik”; „kara zakazu startów – kara wykluczenia”;
- katalog naruszeń – pojawiło się nowe naruszenie przepisów antydopingowych w postaci „zakazanej współpracy”, która to zgodnie z art. 2.10 polega na współpracy zawodnika lub innej osoby podlegającej Organizacji antydopingowej z racji wykonywanego zawodu lub prowadzonej działalności sportowej z dowolną osobą z Personelu pomocniczego: 2.10.1 gdy podlegała Organizacji antydopingowej nałożona została kara wykluczenia; lub 2.10.2 jeśli nie podlegała Organizacji antydopingowej i gdy zakaz nie wynikał z procesu zarządzania wynikami zgodnie z Kodeksem, została skazana w postępowaniu karnym lub dyscyplinarnym stwierdzającym udział w zdarzeniu, które stanowiłoby naruszenie przepisów antydopingowych pod warunkiem, że przepisy zgodne z Kodeksem miałby zastosowanie do takiej osoby. Zakaz współpracy z zawodnikiem obowiązuje tę osobę przez sześć lat od decyzji wydanej w postępowaniu karnym lub dyscyplinarnym. Jeżeli czas obowiązywania kary nałożonej w postępowaniu karnym lub dyscyplinarnym jest dłuższy od sześciu lat obowiązuję czas kary orzeczony we właściwym postępowaniu; lub 2.10.3 która jest przedstawicielem lub pośrednikiem osoby opisanej w Artykule 2.10.1 lub 2.10.2;
- zmiana sposobu nakładania sankcji – w znowelizowanej wersji kodeksu usunięto art. 10.4 umożliwiający orzeknięcie kary od nagany do dwóch lat wykluczenia w przypadku wykrycia substancji określonych;
- przesłanki łagodzące – wraz z usunięciem art. 10.4 doszło do zmiany redakcyjnej art. 10.5, który obecnie reguluje skrócenie kary wykluczenia z powodu braku istotnej winy lub zaniedbania. W przypadku substancji określonej, gdy zawodnik lub inna osoba może wykazać brak istotnej winy lub zaniedbania wówczas minimalną karą jest nagana bez orzekania wykluczenia a maksymalną kara wynosi dwa lata wykluczenia w zależności od stopnia winy zawodnika lub innej osoby. Ponadto istotną zmianą jest wprowadzenie przesłanki łagodzącej w zakresie „produktu zanieczyszczonego”. Zgodnie z art. 10.5.1.2 w przypadku, gdy zawodnik lub inna osoba może wykazać brak istotnej winy lub zaniedbania a wykryta substancja zabroniona pochodzi z produktu zanieczyszczonego, minimalną karą jest nagana bez orzekania kary wykluczenia a maksymalna kara wynosi dwa lata wykluczenia w zależności od stopnia winy zawodnika lub innej osoby. Tego rodzaju zapis będzie zapewne pomocy w sytuacjach zanieczyszczonych suplementów diety;
- podanie informacji do publicznej wiadomości – zgodnie z art. 14.3.2 KdZDwS w terminie nie dłuższym niż dwadzieścia dni od wydania ostatecznego orzeczenia w postępowaniu odwoławczym będzie musiała podać do wiadomości publicznej swoje rozstrzygnięcie w sprawie o naruszenie przepisów antydopingowych, ujawniając przy tym dyscyplinę sportu, naruszony przepis, tożsamość zawodnika lub innej osoby winnej naruszenia, substancję zabronioną lub metodę zabronioną oraz nałożoną karę;
- przedawnienie – okres przedawnienia został zwiększony z 8 do 10 lat liczonych od daty stwierdzonego naruszenia.
Mając na uwadze represyjny charakter postępowania dyscyplinarnego oraz zaostrzenie sankcji w znowelizowanych przepisach antydopingowych apelujemy o zapoznanie się z powyższymi zmianami.
Ponadto pamiętać należy, iż z dniem 1 stycznia 2015 weszła w życie również nowa lista substancji i metod zabronionych, z którą mogą Państwo zapoznać się tutaj.