01.06.2016
Kilka dni temu śledziłem na jednym z forów internetowych ożywioną dyskusję na temat odmowy wydania licencji przez Areoklub Polski (AP) osobie, która złożyła wniosek o wydanie licencji szybowcowej i paralotniowej. Nie chcę oceniać przedstawionej sytuacji, bo to wymagałoby szczegółowej analizy stanu faktycznego, chciałbym jednak dzisiaj odnieść się do kilku zagadnień, które stanowiły częściowo tło w/w sprawy.
Kwestie dotyczące uzyskiwania licencji zarówno zawodniczych jak i klubowych nie zostały uregulowane w ustawie o sporcie. Przyjęto bowiem, że jest to sfera wyłącznych uprawnień polskich związków sportowych (art. 13 u.s.). W tym miejscu odsyłam do wcześniejszego wpisu na temat granic interwencjonizmu państwowego w sporcie (http://prawosportowe.pl/granice-interwencjonizmu-panstwowego-w-sporcie.html).
Wracając jednak do budzącego spory interpretacyjne i trudności praktyczne przepisu. Otóż art. 10 u.s. stanowi, że ,,Osoba fizyczna lub osoba prawna będąca członkiem lub posiadająca udziały albo akcje w klubie sportowym będącym członkiem polskiego związku sportowego nie może być członkiem lub posiadać udziałów albo akcji lub być członkiem organów lub władz innego klubu sportowego uczestniczącego we współzawodnictwie sportowym w tym samym sporcie”. Jak wskazano w uzasadnieniu projektu ustawy o sporcie, ,,Przesłanki powyższych regulacji wynikają także z potrzeby wprowadzenia zasad dobrego rządzenia (good governance) do statutów polskich związków sportowych, na wzór funkcjonujących w gospodarce standardów ładu korporacyjnego (corporate governance)”. I tego rodzaju uregulowanie zasługuje na poparcie.
Odnosząc się do przedmiotowego przykładu, to ustawowe określenie ,,w tym samym sporcie” będzie dotyczyło sportu lotniczego dla którego właściwy jest polski związek sportowy – Aeroklub Polski. Zgodnie z regulaminem licencjonowania zawodnika AP klubem sportowym jest organizacja posiadająca ważną na dany rok licencję klubu sportowego wydaną przez AP, której celem jest udział we współzawodnictwie sportowym pod egidą AP. Ponadto, inny przepis tego samego regulaminu stanowi, że osoba ubiegająca się o wydanie LSFAI musi być członkiem klubu sportowego, prowadzącego działalność w dyscyplinie sportu lotniczego, dla jakiej ma być wydana LSFAI. Oprócz tego, stanowi on, że LSFAI (licencje) przyznawane są w następujących dyscyplinach w sporcie lotniczym:
1. Akrobacja lotnicza
2. Modelarstwo lotnicze i kosmiczne
3. Sport balonowy i sterowcowy
4. Sport lotniowy i paralotniowy
5. Sport mikrolotowy
6. Sport samolotowy
[…]”.
Regulamin wprowadza więc pewne terminologiczne ,,zamieszanie”. Należałoby zatem dokonać uporządkowania terminologicznego, doprecyzowania regulaminu wewnętrznego AP, czy też dokonać od podstaw właściwego określenia sportów lotniczych. Dla przypomnienia, definicja sportu została zawarta w art. 2 u.s. W sporcie możemy wyróżnić jednak poszczególne dyscypliny. Zgodnie ze słownikową definicją, dyscyplina sportowa to forma działalności sportowej określona ścisłymi normami (m.in. statutowymi, regulaminowymi), np. piłka nożna, lekkoatletyka. W niektórych dyscyplinach sportowych wyróżnia się natomiast konkurencje sportowe. Za te (według słownika PWN) uznaje się formy współzawodnictwa sportowego wyróżniane w ramach danej dyscypliny sportowej (np. gimnastyki, lekkoatletyki, narciarstwa, pływania, szermierki), np. w dyscyplinie – spadochrony jest to akrobacja zespołowa.
Zakaz wskazany w art. 11 u.s. nie dotyczy członków lub posiadaczy akcji lub udziałów klubów sportowych niebędących członkami polskiego związku sportowego, nawet pomimo ich uczestnictwa we współzawodnictwie sportowym w tym samym sporcie. Wskazany przez ustawodawcę ,,inny klub” nie musi być członkiem polskiego związku sportowego i nie musi uczestniczyć we współzawodnictwie sportowym organizowanym przez ten związek. Decydującym kryterium jest uczestniczenie we współzawodnictwie sportowym w tym samym sporcie, a nie członkostwo klubu w polskim związku sportowym. Naruszenia zakazu z art. 10 u.s. nie będzie stanowiło członkostwo, czy posiadanie udziałów lub akcji w dwóch klubach sportowych, które biorą udział we współzawodnictwie sportowym w dwóch różnych sportach, organizowanym przez dwa różne polski związki sportowe. Pojawia się pytanie, czy we współzawodnictwie sportowym w sportach lotniczych uczestniczą kluby, czy ich członkowie, jak ustalić ewentualnego adresata zakazu wskazanego w art. 10 u.s.?
Co równie ciekawe, ustawa o sporcie nie zawiera sankcji za naruszenie zakazu ustanowionego w art. 10 u.s. Zatem egzekwowanie przestrzegania tego nakazu jest kolejnym obowiązkiem polskiego związku sportowego, który ciąży na nim w związku z regulacją art. 13 u.s. dlatego też, regulaminy wewnętrzne polskich związków sportowych powinny zawierać w tym zakresie odpowiednie unormowania. Brak regulacji bądź też egzekwowania przepisów ustawy może spowodować zastosowanie wobec polskiego związku sportowego określonych środków przez organ nadzoru (ministra właściwego do spraw kultury fizycznej) - art. 22 u.s.
Analizując przedstawione unormowania przypomnę tylko, że ustawodawca w obecnych regulacjach - trzymając się zasad, jakie przyświecały tworzeniu treści u.s., tj. minimalnego zakresu interwencjonizmu państwa w sprawy sportu, liberalizacji przepisów - nie utrzymał podziału na dziedziny i dyscypliny sportu, który wynikał z rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 18 stycznia 2001 r. w sprawie wykazu dyscyplin i dziedzin sportu, w których mogą działać polskie związki sportowe, oraz szczegółowych warunków i trybu udzielania zezwoleń na tworzenie polskich związków sportowych.
Regulacje wewnętrzne polskich związków sportowych powinny mieć charakter norm uzupełniających, dopełniających unormowania ustawowe i starać się eliminować pewne niedoskonałości prawa powszechnego (luka prawna to może za ostre określenie ?). Pytanie tylko, czy to ,,,porządkowanie” ma być zadaniem polskich związków sportowych? Kolejny raz widzimy, że zmiany są potrzebne i jak ważna jest nie tylko prawidłowa terminologia ale także jej konsekwentne stosowanie. Zachęcam do dyskusji na stronie LobbingDlaSportu.pl.
I na zakończenie - przepisy wewnętrzne Aeroklubu Polskiego nie wykluczają ubiegania się przez tę samą osobę o licencję w kilku dyscyplinach jednocześnie.
AUTOR
Ekspert z wieloletnim doświadczeniem w zakresie prawa sportowego, specjalizuje się w doradztwie prawnym, managemencie sportowym oraz lobbingu.
25.09.2024
13.08.2024
01.03.2024
28.04.2023
25.01.2023
Portal prawosportowe.pl powstał w 2012 roku i od tego czasu dostarcza czytelnikom wiedzę z zakresu szeroko rozumianego prawa sportowego. Odbiorcami naszych treści są sportowcy amatorzy i profesjonalni, trenerzy, sędziowe, menedżerowie, agenci, działacze organizacji sportowych, sponsorzy. Jesteśmy po to, by pomagać i edukować w sporcie.
Portal od samego początku jest wspierany przez Kancelarię Prawa Sportowego i Gospodarczego DAUERMAN
Zgodnie z art. 13 ust. 1 i ust. 2 Ogólnego rozporządzenia Parlamentu i Rady Unii Europejskiej o ochronie danych osobowych z dnia 27 kwietnia 2016 r. informujemy, iż:
PrawoSportowe.pl Sp. z o.o.
ul. Powstańców Śląskich 9
53-332 Wrocław
tel. +48 693 672 258
e-mail: bok@prawosportowe.pl
Jeśli potrzebujesz pomocy prawnej w Twojej działalności sportowej, napisz do nas korzystając z poniższego formularza.
Pamiętaj – odległość nie stanowi problemu. Działamy całkowicie on-line.
Przedstaw nam swój problem, a my dokonamy wstępnej bezpłatnej analizy prawnej. Następnie przedstawimy, co możemy wspólnie w tej sprawie zrobić oraz zaproponujemy zasady współpracy. Oczywiście za wszelkie usługi otrzymasz fakturę VAT.
Polityka prywatności PrawoSportowe.pl Sp. z o.o.
