29.12.2016
Zatrudnianie obywateli z UE czy też spoza UE nie stanowi dla klubów sportowych żadnego novum. W większości przypadków sytuacja taka ma miejsce w odniesieniu do zawodników i trenerów, ale przecież może dotyczyć także i innych osób zatrudnionych w klubie, czy polskim związku sportowym na podstawie umowy o pracę, czy też umowy cywilnoprawnej. Przy zatrudnianiu obcokrajowców warto spojrzeć na zagadnienia związane z wynagrodzeniem wypłacanym w obcej walucie. O tym w dzisiejszym wpisie.
Wynagrodzenie osoby zatrudnionej w Polsce może być wyrażone w obcej walucie (bez względu na rodzaj zawartej umowy – umowa cywilnoprawna, umowa o pracę).
Art. 358 Ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny stanowi: §1 Jeżeli przedmiotem zobowiązania podlegającego wykonaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest suma pieniężna wyrażona w walucie obcej, dłużnik może spełnić świadczenie w walucie polskiej, chyba że ustawa, orzeczenie sądowe będące źródłem zobowiązania lub czynność prawna zastrzega spełnienie świadczenia wyłącznie w walucie obcej. § 2. Wartość waluty obcej określa się według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia wymagalności roszczenia, chyba że ustawa, orzeczenie sądowe lub czynność prawna zastrzega inaczej. § 3. Jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia, wierzyciel może żądać spełnienia świadczenia w walucie polskiej według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia, w którym zapłata jest dokonywana.
Możliwość określenia wynagrodzenia w obcej walucie mają strony stosunku pracy, mimo że kodeks pracy nie zawiera regulacji dotyczącej waluty, w jakiej należy wypłacać wynagrodzenie. W tym zakresie należy jednak stosować – na podstawie art. 300 k.p. – kodeks cywilny.
Do czasu nowelizacji dokonanej ustawą z 23.10.2008 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz ustawy – Prawo dewizowe (Dz.U. Nr 228, poz. 1506) powołany przepis wyrażał tzw. zasadę walutowości, która służyła ochronie systemu monetarnego RP i polegała na ograniczeniu możliwości tworzenia zobowiązań pieniężnych, w których świadczenie
miało być spełnione w obcej walucie. W ostatnich latach obowiązywania zasady zakres tworzonych przez nią ograniczeń był niewielki ze względu na szczegółowe uregulowania prawa dewizowego, szeroko dopuszczające ustalenie świadczenia pieniężnego w walucie obcej (art. 9 Prawa dewizowego). Nowelizacja uchyliła zasadę walutowości i związane z nią przepisy prawa dewizowego. Regulacja ta została jednak kolejny raz zmieniona ustawą z 10.07.2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 1311), która weszła w życie 08.09.2016 r. Zmiana polega na podkreśleniu, że przepis ma zastosowanie tylko do tych zobowiązań, które podlegają wykonaniu na terytorium RP, rozszerzeniu zakresu zastosowania szczególnego uprawnienia wierzyciela na przypadku niezawinionego opóźnienia dłużnika (pracodawcy) oraz na nieznacznym doprecyzowaniu jego treści. Od dnia wejścia w życie nowelizacji art. 358 k.c reguluje zasady spełniania świadczeń pieniężnych wyrażonych w walucie obcej. Na tle obecnej treści przepisu należy przyjąć, że chodzi o takie świadczenia, które mają być spełnione w pieniądzu, ale rozmiar świadczenia, czyli wartość, która ma być z majątku dłużnika przekazana do majątku wierzyciela, określono w akcie tworzącym dane zobowiązanie lub zmieniającym jego treść (umowie, orzeczeniu sądowym, decyzji administracyjnej) przy użyciu waluty innej niż polska.
Obecnie przyjęto rozwiązanie, że jeżeli świadczenie określono w walucie obcej, dłużnik może je spełnić w walucie polskiej. Odstępstwo od tej zasady – obowiązek spełnienia świadczenia w walucie obcej – musi wynikać z treści tych reguł, które określają treść zobowiązania. Reguły te zawierać może przepis szczególny ustawy, czynność prawna tworząca czy zmieniająca treść zobowiązania, a także orzeczenie sądowe. Istotne znaczenie ma także wykładnia oświadczeń woli prowadząca do ustalenia, czy dokonane przez strony oznaczenie waluty świadczenia odnosi się do sposobu jego wykonania. Może bowiem zdarzyć się tak, że mimo braku jednoznacznego postanowienia w tej kwestii wykładnia oświadczeń woli stron (subiektywna, polegająca na ustaleniu ich rzeczywistego zamiaru lub obiektywna, zwłaszcza odwołująca się do celu czynności prawnej) doprowadzi do wniosku, że określając świadczenie w walucie obcej, strony zmierzały do tego, by w tej właśnie walucie zostało ono spełnione. Jest to tym bardziej prawdopodobne, im rzadziej spotykana jest waluta użyta do określenia świadczenia (por. uzasadnienie Sąd Okręgowy w Łodzi, sygn. akt XIII Ga 798/16).
W tym miejscu należy zwrócić uwagę na kursy średnie walut obcych i zajrzeć na stronę NBP na tabelę A i szczególnie tabelę B. Domyślnie do określania wartości walut stosuje się bowiem kursy publikowane przez NBP. Określają je tabele kursów średnich. Dla walut powszechnie wymienialnych jest to tabela A - publikowana w każdy dzień roboczy. Natomiast kursy mniej typowych ogłasza się co środę w tabeli B. Może zatem zaistnieć sytuacja, że na dzień wymagalności wynagrodzenia będzie obowiązywał kurs publikowany w tygodniu poprzedzającym wymagalność. Wahania kursów powodują, że np. kluby muszą wygospodarować w swoich budżetach pewną pulę pieniędzy na zabezpieczenie wynagrodzenia dla zawodników.
Ponadto zgodnie z art. 11a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Natomiast kwoty uprawniające do odliczenia od dochodu, podstawy obliczenia podatku lub obniżenia podatku, wydatki oraz podatek, wyrażone w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia wydatku lub zapłaty podatku.
Ponadto przy zatrudnianiu na obszarze UE należy mieć na uwadze Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego I Rady (WE) nr 593/2008 z 17 czerwca 2008 r. w sprawie prawa właściwego dla zobowiązań umownych (Rzym I). Zgodnie z art. 3 tego rozporządzenia umowa podlega prawu wybranemu przez strony. W związku z tym przy ustalaniu kwestii wynagrodzenia konieczne jest zweryfikowanie, czy prawo państwa właściwego do wykonania zobowiązania (wybór waluty) np. nie zastrzega określonej waluty, wyłączając swobodę stron w tym aspekcie. Planując zatem uregulowanie materii wynagrodzenia w obcej walucie warto zwrócić uwagę na przytoczone powyżej regulacje.
AUTOR
Portal prawosportowe.pl powstał w 2012 roku i od tego czasu dostarcza czytelnikom wiedzę z zakresu szeroko rozumianego prawa sportowego.
13.11.2024
31.10.2024
10.09.2024
29.08.2024
27.08.2024
Portal prawosportowe.pl powstał w 2012 roku i od tego czasu dostarcza czytelnikom wiedzę z zakresu szeroko rozumianego prawa sportowego. Odbiorcami naszych treści są sportowcy amatorzy i profesjonalni, trenerzy, sędziowe, menedżerowie, agenci, działacze organizacji sportowych, sponsorzy. Jesteśmy po to, by pomagać i edukować w sporcie.
Portal od samego początku jest wspierany przez Kancelarię Prawa Sportowego i Gospodarczego DAUERMAN
Zgodnie z art. 13 ust. 1 i ust. 2 Ogólnego rozporządzenia Parlamentu i Rady Unii Europejskiej o ochronie danych osobowych z dnia 27 kwietnia 2016 r. informujemy, iż:
PrawoSportowe.pl Sp. z o.o.
ul. Powstańców Śląskich 9
53-332 Wrocław
tel. +48 693 672 258
e-mail: bok@prawosportowe.pl
Jeśli potrzebujesz pomocy prawnej w Twojej działalności sportowej, napisz do nas korzystając z poniższego formularza.
Pamiętaj – odległość nie stanowi problemu. Działamy całkowicie on-line.
Przedstaw nam swój problem, a my dokonamy wstępnej bezpłatnej analizy prawnej. Następnie przedstawimy, co możemy wspólnie w tej sprawie zrobić oraz zaproponujemy zasady współpracy. Oczywiście za wszelkie usługi otrzymasz fakturę VAT.
Polityka prywatności PrawoSportowe.pl Sp. z o.o.
