19.01.2017
Dla uczniów z niektórych województw trwają już ferie zimowe. Za sprawą tragedii na basenie w Wiśle powraca problematyka bezpieczeństwa na obiektach sportowych, ale nie zapominajmy o zachowaniu zasad bezpieczeństwa na trasach narciarskich i szlakach górskich. Smutne informacje napłynęły dziś także z Włoch, gdzie lawina zeszła na hotel. Nie obowiązuje tam polskie prawo, ale często wybieramy się na narty do innych krajów i warto mieć świadomość zagrożeń, jakie mogą na nas czyhać, bo natura nie ma paszportu ani przynależności państwowej i groźna jest wszędzie.
Kwestie ogólnego bezpieczeństwa na trasach narciarskich i górach poruszyłem już w blogu p.t. „W górach nie ma żartów”. Pisałem również o oznakowaniu szlaków i tras narciarskich. Jak pamiętacie kwestie oznakowania reguluje ministerialne rozporządzenie. Dziś o innym rozporządzeniu wydanym na podstawie delegacji zawartej w Ustawie z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie i ratownictwie w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich (u. o b. i r. g.). Otóż na podstawie art. 16 ust. 1 u. o b. i r. g. Minister Spraw Wewnętrznych Rozporządzeniem z dnia 22 grudnia 2011 r. ustalił stopnie zagrożenia lawinowego oraz odpowiadające im zalecenia dla ruchu osób. Znajdują się one w załączniku do rozporządzenia, które weszło w życie z dniem 31 grudnia 2011 roku. Ustalono pięć stopni zagrożenia lawinowego: 1 – niski, 2 – umiarkowany, 3 – znaczny, 4 – wysoki, 5 – bardzo wysoki. Stopień 1, niski, ogłasza się wówczas, gdy pokrywa śnieżna jest na ogół dobrze związana i stabilna, a prawdopodobieństwo wyzwolenia (zejścia) lawiny jest niewielkie. Wyzwolenie lawiny jest na ogół możliwe tylko przy dużym obciążeniu dodatkowym w nielicznych miejscach w bardzo stromym lub ekstremalnym terenie. Możliwe jest wówczas samorzutne schodzenie lawin, głównie w postaci zsuwów i małych lawin. Wg Rozporządzenia, warunki są na ogół dogodne do wędrówek, a szczególną ostrożność zachować na stokach ekstremalnych i bardzo stromych. Stopień 2, umiarkowany, zostaje ogłoszony, gdy pokrywa śnieżna jest umiarkowanie związana na niektórych stromych stokach, na ogół jednak jest związana dobrze. Przy 2-gim stopniu, wyzwolenie lawiny jest możliwe zwłaszcza przy dużym obciążeniu dodatkowym, przed wszystkim na stromych stokach. Nie należy się jednak spodziewać samoistnego schodzenia dużych lawin. Wg Rozporządzenia, warunki są częściowo niekorzystne. W takich warunkach, poruszanie się wymaga umiejętności oceny lokalnego zagrożenia lawinowego i odpowiedniego wyboru trasy, szczególnie na wszystkich stromych stokach oraz na stokach średnio stromych, szczególnie wskazanych pod względem wystawy i wysokości. Stopień 3, znaczny, ogłaszany wówczas, gdy pokrywa śnieżna jest umiarkowanie lub słabo związana na wielu stromych stokach. W takich warunkach, wyzwolenie lawiny jest możliwe już przy małym obciążeniu dodatkowym, przede wszystkim na stromych stokach. W niektórych przypadkach możliwe jest samorzutne schodzenie średnich, a sporadycznie także dużych lawin. Wówczas warunki są w znacznej mierze niekorzystne, a poruszanie się wymaga bardzo dużego doświadczenia oraz posiadania bardzo dużej zdolności do lawinoznawczej oceny sytuacji. Należy unikać stromych stoków, szczególnie wskazanych pod względem wystawy i wysokości. Stopień 4, wysoki, ogłaszany wówczas gdy pokrywa śnieżna jest słabo związana większości stromych stoków. Wyzwolenie lawiny, w takich warunkach, jest prawdopodobne na licznych stromych stokach już przy małym obciążeniu dodatkowym. Możliwe jest samorzutne schodzenie licznych średnich, a sporadycznie także dużych lawin. Warunki są wówczas zdecydowanie niekorzystne. Poruszanie się wymaga ekstremalnie dużej zdolności do lawinoznawczej oceny sytuacji. Zaleca się zaniechanie wszelkich wyjść w teren wysokogórski. Należy pozostawać w granicach średnio stromych stoków oraz brać pod uwagę zasięg lawin z wyżej położonych stoków. Stopień 5, bardzo wysoki, jest ogłaszany, gdy istnieje prawdopodobieństwo samoczynnego schodzenia wielu dużych, niejednokrotnie również bardzo dużych lawin, także w terenie średnio stromym. Warunki są wówczas określane jako wysoce niekorzystne. Poruszanie się w terenie jest zazwyczaj niemożliwe. Zaleca się zaniechanie wszelkich wyjść w góry i pozostanie w obszarach nie objętych zasięgiem zagrożenia lawinowego. Powyżej sporo pisałem o rodzajach terenu, obciążeniu dodatkowym i wielkości lawin. Zatem pora na wyjaśnienie tych pojęć wg objaśnień do załącznika Rozporządzenia. I tak, za teren średnio stromy, uważa się stoki o nachyleniu mniejszym niż 30 stopni. Stoki o nachyleniu równym lub większym niż 30 stopni to już teren stromy, zaś za teren ekstremalny, bardzo stromy uważa sięobszar o nachyleniu większym niż 40 stopni lub szczególnie niekorzystny ze względu na rzeźbę terenu, pokrycie i bliskość grzbietu góry. Obciążenie dodatkowe należy podzielić na: małe i duże. Małe obciążenie dodatkowe to np. pojedynczy narciarz lub snowboardzista jadący płynnie bez upadków lub mała grupa (2-4 osoby) narciarzy lub osób poruszających się na nartach albo na rakietach śnieżnych zachowująca należyte odstępy odciążające (minimum 15 metrów) lub pojedynczy piechur albo wspinacz poruszający się na nartach albo rakietach. Za duże obciążenie dodatkowe uważa się pojedynczych piechurów lub wspinaczy, małą grupę narciarzy lub osób poruszających się na nartach lub na rakietach śnieżnych nie zachowującą należytych odstępów odciążających albo dużą grupę narciarzy lub osób poruszających się na rakietach (5 lub więcej osób) albo dynamicznie zjeżdżającego narciarza lub snowboardzistę albo skuter śnieżny albo ratrak. Na koniec pora na klasyfikację wielkości lawin: 1) Zsuw – przemieszczenie śniegu z minimalnym zagrożeniem zasypania (głównie możliwość spowodowania upadku). Jest on mało niebezpieczny dla ludzi. Długość lawiny nie przekracza 50 metrów, a objętość jest mniejsza niż 100 m3. 2) mała lawina – osiąga koniec stoku. Może zasypać, zranić lub zabić człowieka. Długość jej waha się od 50 do 100 metrów, a objętość jest mniejsza niż 1 000 m3. 3) średnia lawina – osiąga płaskie części doliny (o nachyleniu znacznie poniżej 30 stopni) na dystansie poniżej 50 metrów. Może zasypać, zniszczyć samochód osobowy, uszkodzić ciężarówkę, zburzyć mały budynek, połamać pojedyncze drzewa. Długość lawiny to od 100 do 1 000 metrów, a objętość jest mniejsza niż 10 000 m3. 4) duża lawina – osiąga płaskie części doliny (o nachyleniu znacznie poniżej 30 stopni) na dystansie powyżej 50 metrów i może osiągnąć dno doliny. Może zasypać i zniszczyć dużą ciężarówkę lub pociąg, zniszczyć kilka budynków i fragmenty lasu. Długość takiej lawiny osiąga 1-2 kilometry, a objętość od 10 000 do 100 000 m3. 5) bardzo duża lawina – osiąga dno dolin. Są to już największe znane lawiny. Mogą one dokonywać znaczących zmian w krajobrazie. Możliwe są też katastrofalne zniszczenia. Długość takiej lawiny to 3 i więcej km, a objętość powyżej 100 000 m3.
13.11.2024
31.10.2024
10.09.2024
29.08.2024
27.08.2024
Portal prawosportowe.pl powstał w 2012 roku i od tego czasu dostarcza czytelnikom wiedzę z zakresu szeroko rozumianego prawa sportowego. Odbiorcami naszych treści są sportowcy amatorzy i profesjonalni, trenerzy, sędziowe, menedżerowie, agenci, działacze organizacji sportowych, sponsorzy. Jesteśmy po to, by pomagać i edukować w sporcie.
Portal od samego początku jest wspierany przez Kancelarię Prawa Sportowego i Gospodarczego DAUERMAN
Zgodnie z art. 13 ust. 1 i ust. 2 Ogólnego rozporządzenia Parlamentu i Rady Unii Europejskiej o ochronie danych osobowych z dnia 27 kwietnia 2016 r. informujemy, iż:
Jeśli potrzebujesz pomocy prawnej w Twojej działalności sportowej, napisz do nas korzystając z poniższego formularza.
Pamiętaj – odległość nie stanowi problemu. Działamy całkowicie on-line.
Przedstaw nam swój problem, a my dokonamy wstępnej bezpłatnej analizy prawnej. Następnie przedstawimy, co możemy wspólnie w tej sprawie zrobić oraz zaproponujemy zasady współpracy. Oczywiście za wszelkie usługi otrzymasz fakturę VAT.
Polityka prywatności PrawoSportowe.pl Sp. z o.o.