01.04.2015
W ostatnich dniach, w związku z wyrokiem w sprawie Heinza Muellera, wznowiono dyskusję na temat charakteru stosunków prawnych łączących zawodników i kluby sportowe. Czy słusznie?
Wszystko przez orzeczenie niemieckiego sądu pracy, który rozstrzygał spór pomiędzy klubem FSV Mainz 05, występującym w niemieckiej Bundeslidze a bramkarzem Heinzem Muellerem, który reprezentował barwy klubu od 2009 roku. O sprawie szerzej pisano w „Rzeczpospolitej”, jednak dla potrzeb niniejszego artykułu należy zwięźle opisać stan faktyczny. Po wygaśnięciu Mueller kontraktu wytoczył powództwo przeciwko niemieckiemu klubowi kwestionując długość kontraktu. Argumentując swoje roszczenia, powołał się na niemieckie przepisy, na podstawie których terminowa umowa o pracę nie może zostać zawarta na okres dłuższy niż 2 lata, chyba, ze obiektywne przyczyny uzasadniają wydłużenie jej czasu obowiązywania. Niespodziewanie sąd zakwestionował długość kontraktu łączącego strony, stwierdzając, ze profesjonalne uprawianie sportu nie może uzasadniać łamania praw pracowników gwarantowanych przepisami powszechnie obowiązującymi. Orzeczenie wywołało kontrowersje w środowisku sportowym, w którym rozpoczęto dyskusje na temat „nowej sprawie Bosmana”. Czy słusznie? Mam wątpliwości.
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, potwierdzając pracowniczy charakter świadczeń wykonywanych przez profesjonalnych zawodników, wielokrotnie wskazał na odmienności wynikające ze specyfiki sportu. Warto w tym momencie przytoczyć orzeczenie w sprawie Lehtonen, dotyczące legalności okien transferowych, umożliwiających zmianę barw klubowych jedynie w określonych okresach czasu, wskazanych w przepisach wewnętrznych federacji sportowych. Stosując wykładnię przyjętą w sprawie Muellera, Trybunał powinien uznać okna transferowe za instytucję niezgodną z przepisami prawa pracy, a w konsekwencji nakazać ustanowienie innego modelu transferowego. Wyrok w tej sprawie był jednak zgoła odmienny. TSUE stwierdził, ze choć okresy transferowe można uznać za ograniczenia w wykonywaniu zawodu przez profesjonalnych zawodników (w tym wypadku Lehtonena), jednak wyraził zrozumienie dla dążenia w ten sposób do zapewnienia regularności rozgrywek sportowych, z zachowaniem wszakże zasady proporcjonalności.
Podobnie w mojej ocenie wygląda kwestia długość kontraktów sportowych zawodników. Pamiętajmy, że przepisy potwierdzające terminowość umów łączących zawodników z klubami zostały ustanowione na podstawie porozumienia zawartego pomiędzy Komisją Europejską a największymi międzynarodowymi federacjami piłkarskimi (FIFA i UEFA), zwieńczone przyjęciem ich przez Komitet Wykonawczy FIFA w Buenos Aires 5 lipca 2001 roku. Śmiem wątpić, czy obowiązujące już kilkanaście lat ustalenia zostaną zmienione na skutek jednego, nieprawomocnego orzeczenia niemieckiego sądu.
Organizacje sportowe
24.06.2020
Organizacje sportowe
16.06.2020
Legislacja
20.04.2020
Portal prawosportowe.pl powstał w 2012 roku i od tego czasu dostarcza czytelnikom wiedzę z zakresu szeroko rozumianego prawa sportowego. Odbiorcami naszych treści są sportowcy amatorzy i profesjonalni, trenerzy, sędziowe, menedżerowie, agenci, działacze organizacji sportowych, sponsorzy. Jesteśmy po to, by pomagać i edukować w sporcie.
Portal od samego początku jest wspierany przez Kancelarię Prawa Sportowego i Gospodarczego DAUERMAN
Zgodnie z art. 13 ust. 1 i ust. 2 Ogólnego rozporządzenia Parlamentu i Rady Unii Europejskiej o ochronie danych osobowych z dnia 27 kwietnia 2016 r. informujemy, iż:
Jeśli potrzebujesz pomocy prawnej w Twojej działalności sportowej, napisz do nas korzystając z poniższego formularza.
Pamiętaj – odległość nie stanowi problemu. Działamy całkowicie on-line.
Przedstaw nam swój problem, a my dokonamy wstępnej bezpłatnej analizy prawnej. Następnie przedstawimy, co możemy wspólnie w tej sprawie zrobić oraz zaproponujemy zasady współpracy. Oczywiście za wszelkie usługi otrzymasz fakturę VAT.
Polityka prywatności PrawoSportowe.pl Sp. z o.o.