26.01.2016
O granicach wieku związanych z możliwością uprawiania profesjonalnego sportu wspominaliśmy w artykułach p.t.: ,,Dyskryminacja w sporcie ze względu na wiek”, ,,Limit wieku”. Powyższe artykuły dotyczyły górnej granicy wieku, dzisiaj odniosę się natomiast do dolnej granicy wieku.
Na całym świecie miliony dzieci i nastolatków grają w piłkę marząc, aby w przyszłości zostać gwiazdą podobną do tej, którą oglądają w telewizji, o której czytają. Obiecujący piłkarze dają się zauważyć już w młodym wieku - w szkołach lub lokalnych drużynach. Większe kluby piłkarskie mają swoje drużyny i szkółki juniorów. Wysyłają również obserwatorów i trenerów na mecze, w nadziei znalezienia nowego talentu. Klub może wtedy zaproponować zawodnikowi kontrakt i miejsce w swojej drużynie. Nikogo nie dziwi fakt, że mistrzowskie tytuły trafiają na poczet bardzo młodych gimnastyczek, łyżwiarek figurowych, tenisistek czy pływaczek. Kibice lubią patrzeć nie tylko na najlepszych, ale także na nowych, nieznanych, utalentowanych sportowców, którzy niejednokrotnie przy dużej zachęcie ze strony rodziców, trenerów, działaczy i organizatorów sportowych dążą do spełnienia ich oczekiwań. Piękny sen dziecka o profesjonalnej, dochodowej sportowej karierze musi jednak w pewnym momencie stawić czoła rzeczywistości rządzonej przepisami prawnymi.
Na początku należy zaznaczyć, że czym innym jest wskazanie przez regulaminy poszczególnych dyscyplin sportowych granicy wieku, która uprawnia do uczestniczenia we współzawodnictwie sportowym organizowanym przez dany związek sportowy, a czym innym wiek sportowca jako kryterium prawne umożliwiające zawarcie kontraktu sportowego.
Limity wieku są wprowadzane wewnętrznymi regulaminami poszczególnych dyscyplin sportowych, osobno dla każdej klasy sportowej, której zdobycie upoważnia zawodnika do wzięcia udziału we współzawodnictwie sportowym na określonym szczeblu rozgrywek. Minimalne granice wieku ustalane są co do zasady ze względu na uwarunkowania psychofizyczne człowieka. Zwolennicy wprowadzania limitów wieku wywodzą argumenty przemawiające za swoim stanowiskiem z art. 31 ust.1 Konwencji o prawach dziecka, przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 20 listopada 1989 r., który stanowi, że Państwa-Strony uznają prawo uznają prawo dziecka do wypoczynku i czasu wolnego, do uczestniczenia w zabawach i zajęciach rekreacyjnych, stosownych do wieku dziecka, oraz do nieskrępowanego uczestniczenia w życiu kulturalnym oraz artystycznym. Oprócz tego, Konwencja zawiera unormowania dotyczące nałożenia na jej sygnatariuszy obowiązku ustanowienia wieku minimalnego, od którego możliwe jest podjęcie pracy.
Przykładowo art. 42 Karty Olimpijskiej stanowi, że limit wieku ustalany jest przez przepisy międzynarodowych federacji sportowych właściwych dla danej dyscypliny, które zostały zatwierdzone przez Komitet Wykonawczy MKOI. Tym samym MKOI zachowuje kontrolę nad decyzjami dotyczącymi limitu wieku ustalanym przez właściwe federacje, które przy określaniu powyższych ograniczeń powinny kierować się dobrem sportowców, szczególnie w kwestiach zdrowotnych. Z reguły podmioty te ustalają więc tzw. wiek minimum, który musi osiągnąć sportowiec podejmujący aktywność w profesjonalnym współzawodnictwie sportowym, np. w Mistrzostwach Świata, Igrzyskach Olimpijskich. Ponadto zgodnie z Olympic Movement Medical Code misją Ruchu Olimpijskiego (RO) jest dbanie o to, żeby sport był praktykowany, bez zagrożenia dla zdrowia sportowców, a także z poszanowaniem zasad fair play i sportowej etyki ...[RO powinien podjąć] środki niezbędne w celu ochrony zdrowia uczestników oraz minimalizowania ryzyka urazów i krzywd psychicznyvch. Przeciwnicy wprowadzania uregulowań dotyczących minimalnego wieku uważają, że tego typu praktyka narusza prawo do wolności i jest przejawem dyskryminacji. W tym kontekście przywołują treść Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka.
W związku z powyższym pojawia się problem aktywności sportowej osób niepełnoletnich, szczególnie tych, które i w świetle przepisów prawa cywilnego nie mają w ogóle zdolności do czynności prawnych. Zagadnienie to mieści w sobie kontekst nie tylko prawny, ale także zdrowotny oraz etyczno – moralny. Na wskazane zagadnienia zwracają uwagę następujące regulacje prawne oraz dokumenty międzynarodowych organizacji.
Podstawowym, międzynarodowym aktem prawnym mającym za cel zapewnienie ochrony nieletnim jest w szczególności art. 19 Konwencji Praw Dziecka przyjętej w dniu 20 listopada 1989 roku przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych. Rozwiązania stricte dotyczące ochrony praw niepełnoletnich sportowców zawiera Europejska Karta Sportu, przyjęta przez Komitet Ministrów Rady Europy w 1992 r. Zaleca ona podjęcie działań, których celem będzie zapewnienie opieki nad uzdolnionymi i młodymi sportowcami w taki sposób, aby stwarzał on możliwość jednoczesnego rozwoju ich zdolności tak fizycznych jak i umysłowych, jednakże w stopniu uzależnionym od wieku zawodnika i przy maksymalnym poszanowaniu jego praw osobistych. W maju 1995 r. w Lizbonie podczas 8. Konferencji Europejskich Ministrów Sportu została przyjęta ,,Deklaracja o roli sportu w społeczeństwie”. Położyła ona nacisk na to, aby każdorazowe przygotowanie treningu i rozgrywek odbywało się z uwzględnieniem rozwoju fizycznego i psychicznego dziecka. Wyżej wspomniana deklaracja była impulsem do ustanowienia rok później przez Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy Rekomendacji nr 1292, w sprawie udziału młodych osób w sporcie wysokokwalifikowanym. Na kwestie angażowania się dzieci i młodzieży w sport profesjonalny, a także konsekwencji psychofizycznych i prawnych podjęcia takiej działalności zwrócono również uwagę w dokumencie wydanym przez Komisję Europejską w 1998 r. – The European model of sport. W przypadku dzieci i młodzieży należy mieć na uwadze oprócz względów zdrowotnych, również fakt, że podlegają one obowiązkowi szkolnemu, którego zakres i treść określają przepisy odrębne.
Ilość dokumentów międzynarodowych pokazuje, jak istotnym zagadnieniem jest prawny aspekt podjęcia określonej aktywności przez niepełnoletnie osoby. Do tego, na płaszczyźnie krajowej należy dodać przepisy Kodeksu cywilnego, Kodeksu Pracy, Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego. A to tylko niektóre z aktów prawnych. Warto zatem, aby rodzice (opiekunowie prawni) niepełnoletniego sportowca pamiętali, że sport to także szereg zobowiązań. To, w jakim zakresie zainteresują się od strony prawnej karierą swoich pociech spowoduje konsekwencje w dalszym etapie udziału ich dzieci we współzawodnictwie sportowym. Warto więc zadbać od jak najwcześniejszego momentu np. o prawidłowo skonstruowaną umowę z klubem czy też sponsorem, która w sposób kompletny będzie respektowała prawa młodego sportowca.
AUTOR
Portal prawosportowe.pl powstał w 2012 roku i od tego czasu dostarcza czytelnikom wiedzę z zakresu szeroko rozumianego prawa sportowego.
08.11.2024
02.10.2024
27.09.2024
07.08.2023
20.06.2023
Portal prawosportowe.pl powstał w 2012 roku i od tego czasu dostarcza czytelnikom wiedzę z zakresu szeroko rozumianego prawa sportowego. Odbiorcami naszych treści są sportowcy amatorzy i profesjonalni, trenerzy, sędziowe, menedżerowie, agenci, działacze organizacji sportowych, sponsorzy. Jesteśmy po to, by pomagać i edukować w sporcie.
Portal od samego początku jest wspierany przez Kancelarię Prawa Sportowego i Gospodarczego DAUERMAN
Zgodnie z art. 13 ust. 1 i ust. 2 Ogólnego rozporządzenia Parlamentu i Rady Unii Europejskiej o ochronie danych osobowych z dnia 27 kwietnia 2016 r. informujemy, iż:
PrawoSportowe.pl Sp. z o.o.
ul. Powstańców Śląskich 9
53-332 Wrocław
tel. +48 693 672 258
e-mail: bok@prawosportowe.pl
Jeśli potrzebujesz pomocy prawnej w Twojej działalności sportowej, napisz do nas korzystając z poniższego formularza.
Pamiętaj – odległość nie stanowi problemu. Działamy całkowicie on-line.
Przedstaw nam swój problem, a my dokonamy wstępnej bezpłatnej analizy prawnej. Następnie przedstawimy, co możemy wspólnie w tej sprawie zrobić oraz zaproponujemy zasady współpracy. Oczywiście za wszelkie usługi otrzymasz fakturę VAT.
Polityka prywatności PrawoSportowe.pl Sp. z o.o.
