09.10.2014
Słowo się rzekło i jak obiecałem tu, kontynuuję tematykę związaną z odpowiedzialnością dyscyplinarną w sporcie piłka nożna. Dziś pora na te instytucje Regulaminu dyscyplinarnego PZPN, które są tożsame bądź bardzo podobne do znanych z prawa karnego.
Gdy sięgniemy do Kodeksu Karnego, to w Części Ogólnej odnajdujemy kwestie związane z karalnością, winą czy współuczestnictwem w danym czynie. W Kodeksie Karnym mamy też wyraźne określenie jaki czyn jest przestępstwem. Oczywiście przestępstwa na gruncie prawa powszechnie obowiązującego mogą być też powodem rozwiązania umowy o pracę (art. 52 Kodeksu Pracy) czy mogą być przewinieniami dyscyplinarnymi, ale odpowiedzialność karna i odpowiedzialność dyscyplinarna to dwa zupełnie inne pojęcia, które funkcjonują na zupełnie różnych gruntach.
Czym innym jest bowiem odpowiedzialność karna, ze swoją fundamentalną zasadą domniemania niewinności, a czym innym jest odpowiedzialność dyscyplinarna za czyny określone pewnymi przepisami, często nie będącymi regulacjami prawa powszechnie obowiązującego. To tak w skrócie, tylko gwoli wyjaśnienia, bo temat potraktowany kompleksowo mógłby być przedmiotem niejednego opracowania naukowego. Poprzednio określiliśmy sobie przedmiot i podmioty objęte Regulaminem dyscyplinarnym PZPN. Dziś będzie między innymi o zakresie obowiązywania Regulaminu z uwagi na czas przewinienia.
Zgodnie z art. 3 Regulaminu odpowiedzialność dyscyplinarną ponoszą wszystkie osoby, które zostały określone jako podmioty obowiązywania Regulaminu, jeżeli w czasie popełnienia przewinienia dyscyplinarnego podlegały odpowiedzialności i to nawet, jeżeli w czasie orzekania podstawa odpowiedzialności ustała. I tu już widać różnicę w stosunku do czynu zabronionego definiowanego w Prawie Karnym, bowiem wg art.4 §4 KK, jeżeli czyn objęty wyrokiem nie jest już zabroniony pod groźbą kary, to skazanie ulega zatarciu z mocy prawa, a w tym przypadku mamy jednak do czynienia z odpowiedzialnością dyscyplinarną.
Skoro mowa o zakresie odpowiedzialności, to musi pojawić się pojęcie winy i podział jest identyczny z tym znanym z prawa karnego, czyli na: czyny popełnione z winy umyślnej i czyny popełnione z winy nieumyślnej. Przewinienia popełnione umyślnie z zasady podlegają odpowiedzialności dyscyplinarnej, natomiast te nieumyślne mogą jej podlegać, ale tylko w przypadkach przewidzianych w Regulaminie PZPN. Jeżeli przepis regulaminu stanowi, że dla przypisania odpowiedzialności dyscyplinarnej wymagane jest wykazanie umyślności, za przewinienie dyscyplinarne popełnione umyślnie uznaje się przewinienie, które obwiniony miał zamiar popełnić, to jest chciał je popełnić lub godził się na to (art.9 §1 Regulaminu). Z kolei wg przepisu art.9 §2, jeżeli przepis Regulaminu stanowi, że dla przypisania odpowiedzialności dyscyplinarnej wystarczające jest wykazanie nieumyślności, rozumie się przez to sytuację, gdy obwiniony przewidywał możliwość popełnienia przewinienia dyscyplinarnego, lecz bezpodstawnie przypuszczał, że go uniknie, jak również możliwości takiej nie przewidywał, choć powinien i mógł taką możliwość przewidzieć.
W poprzednim odcinku pisałem już odpowiedzialności klubów za swoich trenerów, zawodników czy innych osób za przewinienia związane z ich działalnością w klubie i w art.4 §2 Regulaminu znajdujemy określenie na jakiej zasadzie klub odpowiada za przewinienia. Jest to zasada ryzyka, to znaczy przyjmuje się, że te osoby działając w ramach swoich określonych kompetencji, ale nie tylko mogą popełnić czyn, za który klub nie jest bezpośrednio odpowiedzialny, ale zatrudniając je czy powierzając im obowiązki musi liczyć się z konsekwencjami ich czynów i musi przyjąć na siebie odpowiedzialność za te przewinienia na zasadzie ryzyka, bo to właśnie ryzyko determinuje czy do takiego przewinienia może dojść czy nie.
I na koniec kwestie współsprawstwa i usiłowania przy przewinieniu dyscyplinarnym. Zgodnie z art.10 §1 Regulaminu, karom za przewinienia dyscyplinarne podlegają nie tylko ich faktyczni sprawcy, ale też, ci, którzy kierują, polecają, pomagają lub nakłaniają do popełnienia takiego przewinienia. Organ dyscyplinarny prowadząc postępowanie jest zobowiązany do uwzględnienia przy wymiarze kary stopnia współsprawstwa każdej osoby, bo innej karze podlegać będzie tylko ten, kto przyglądał się temu czynowi np. wręczenia łapówki, a innej ten kto organizował zbiórkę pieniędzy wśród drużyny, co znamy z przekazów dotyczących afery korupcyjnej w polskim futbolu.
Kwestia ważenia kary przez organ dyscyplinarny występuje również w przypadku usiłowania lub przygotowania czynu objętego postępowaniem dyscyplinarnym. I stosownie do okoliczności sprawy organ dyscyplinarny może w tych przypadkach złagodzić karę dyscyplinarną (art.11 §3). Podobnie jak prawie karnym, karze - w tym w wypadku dyscyplinarnej - podlega każdy kto czyni przygotowania do popełnienia czynu (przygotowanie), bądź usiłuje go popełnić, nawet jeśli go nie popełnia, ale działa w zamiarze jego dokonania, to znaczy zmierza umyślnie do jego popełnienia, a z powodu jakiejś okoliczności do samego czynu nie dochodzi (usiłowanie).
I znów przykłady – nazwijmy to – korupcyjne:
1) Piłkarze zbierają pieniądze na ustawienie meczu, a kilka godzin przed meczem zatrzymany zostaje sędzia czy obserwator, któremu miała zostać wręczona łapówka. Zawody prowadzi inny arbiter, któremu nie przekazano pieniędzy, ale miał miejsce fakt zbierania pieniędzy (przygotowanie).
2) Piłkarze zbierają pieniądze i próbują je wręczyć sędziemu, a ten nie przyjmuje „łapówki” i informuje o tym odpowiednie organy państwowe i związkowe. Zawodnicy w takim przypadku odpowiedzą za usiłowanie, bowiem działali z zamiarem popełnienia czynu, a że koniec, końców nie doszło do wręczenia to i tak nie zwalnia ich z odpowiedzialności, bo mieli wyraźny zamiar dokonania czynu – wręczenia łapówki (usiłowanie).
W kolejnym odcinku będzie między innymi o rodzajach kar przewidzianych w Regulaminie dyscyplinarnym PZPN.
AUTOR
Prawnik. ekspert z zakresu prawa sportowego, redaktor naczelny portalu prawosportowe.pl.
02.05.2024
23.04.2024
17.04.2024
12.04.2024
09.04.2024
Portal prawosportowe.pl powstał w 2012 roku i od tego czasu dostarcza czytelnikom wiedzę z zakresu szeroko rozumianego prawa sportowego. Odbiorcami naszych treści są sportowcy amatorzy i profesjonalni, trenerzy, sędziowe, menedżerowie, agenci, działacze organizacji sportowych, sponsorzy. Jesteśmy po to, by pomagać i edukować w sporcie.
Portal od samego początku jest wspierany przez Kancelarię Prawa Sportowego i Gospodarczego DAUERMAN
Zgodnie z art. 13 ust. 1 i ust. 2 Ogólnego rozporządzenia Parlamentu i Rady Unii Europejskiej o ochronie danych osobowych z dnia 27 kwietnia 2016 r. informujemy, iż:
PrawoSportowe.pl Sp. z o.o.
ul. Powstańców Śląskich 9
53-332 Wrocław
tel. +48 693 672 258
e-mail: bok@prawosportowe.pl
Jeśli potrzebujesz pomocy prawnej w Twojej działalności sportowej, napisz do nas korzystając z poniższego formularza.
Pamiętaj – odległość nie stanowi problemu. Działamy całkowicie on-line.
Przedstaw nam swój problem, a my dokonamy wstępnej bezpłatnej analizy prawnej. Następnie przedstawimy, co możemy wspólnie w tej sprawie zrobić oraz zaproponujemy zasady współpracy. Oczywiście za wszelkie usługi otrzymasz fakturę VAT.
Polityka prywatności PrawoSportowe.pl Sp. z o.o.
